perdeler

çok detayli bir sekilde hatirlayamiyorum ama şuna benzer birşeydi:
annem babam ablam büyükbabam ve ben aynı evde yaşıyoruz ama ev tam bizim ev gibi degil daha ufak bir daire gibi. birgün hepimiz evdeyiz, annemle babam içeriki odada, ablam büyükbabam ben başka bir odadayız ve ev birden sallanmaya başlıyor, deprem gibi ama tam olarak da değil yani olay bir deprem aslında ama deprem lafı geçmiyor rüyada daha olağan birşeymiş gibi karşılıyoruz. ben ablamla büyükbabama şöyle yapın böyle yapın diye yardım ediyorum ev böyle saga sola egiliyor ben de o egime uyarak ayakta kalıyorum, sonra ev devriliyormuş gibi oluyor biz de o yöne dogru hareket ederek odadan çıkıp içeriye gidiyoruz, kimseye birşey olmuyor, ev öyle yıkık bir halde kalıyor biz de içinde yaşamaya devam ediyoruz, mutsuz da degiliz böyle ilginç tarafı.
sonra ben birgün ablam ve büyükbabamla ilk çıktığımız odaya -şimdi orası boş hepimiz salonda kalıyoruz çünkü- gidiyorum, balkonumsu bir kısmı var odanın böyle yan duvarı yok. oraya bakarken bi anda ayağımın altındaki parça kopmaya başlıyor, geri kaçamıyorum ve o açıklıktan düşmeye başlıyorum, o sırada dışarda uçuşan bir perde görüp ona tutunuyorum. perde inanılmaz bir uzunlukta, kocaman bir apartmanın tepesinden ortasına kadar -30 metre falan- iniyor. ben perdeye tutunup bir o tarafa bir bu tarafa sallanmaya başlıyorum. ama inanılmaz yumuşak bir şekilde, suratımda rüzgari hissediyorum, hiç yavaşlamıyorum. Kim kurtaracak ki beni acaba diye düşünüyorum. bilmemkimler varmış aslında onlar kurtarabilirlermiş ama o anda sevişiyorlarmış -böyle bir bilgi gelio havadan-.
Bir süre sallandıktan sonra biraz ötede birincinin aynısı, upuzun ikinci bir perde görüyorum. Bir elimle de ona tutunuyorum ve böyle uyumluı bir şekilde iki perdeye birden tutunmuş bir halde bir o tarafa bir bu tarafa -uzun eğriler çizerek ve hiç yavaşlamadan- sallanıyorum.
sonra uyanıyorum.
rüyanın genelinde biraz hüzün olsa da kötü bir rüya degildi, mutsuz uyanmadim.